Akurat w przypadku legwanów chipowanie czy nawet rejestrowanie (co postulowałem także w odniesieniu do kameleona jemeńskiego czy felsum madagaskarskich) nie ma większego sensu, gdyż jest to gatunek w zdecydowanej większość (a może w całości) rozmnażany na farmach.

Ustawa nie nakazuje w żadnym wypadku chipowania, raczej dopuszcza taką możliwość. Zwolennicy chipowania będą podkreślać jej nieszkodliwość. Ja mam na ten temat inne zdanie. Uważam, że w przypadku wrażliwych gatunków, często importowanych do kraju w słabej kondycji, chip i związany z tym stres może być "gwoździem do trumny". Chipowanie gadów i płazów chyba nigdzie w Europie nie jest powszechne (jeśli jest jakiś taki kraj to proszę mnie poprawić). Kraje o większej tradycji terrarystycznej odchodzą od chipowania. Np. w Niemczech opracowane są szczegółowe zmienne osobniczo cechy pancerza niektórych gatunków żółwi i taki osobnik ma w papierach zdjęcia od spody i z góry. W Czechach przy zakupie np. chronionych węży dostaje się dokument ze zdjęciem danego osobnika.
Większość gatunków gadów czy płazów to zwierzęta o zbyt małych rozmiarach, aby stosować u nich chipy. Moim zdaniem oprócz większych gatunków żółwi, krokodyli, dusicieli, dużych jaszczurek (choć gdybym miał dużego, ale diabelnie wrażliwego na stres np. kameleona Parsona Calumma parsoni to w życiu nie dałbym go zachipować). Myślę, że chipowanie jest bardziej użyteczne i sprawdzone u ptaków i ssaków i tak powinno zostać. W przypadkupłazów i gadów należy pracować raczej nad nieinwazyjnymi sposobami identyfikacji osobników.
Cóż to za nowe stowarzyszenie powstaje ? To bardzo w polskim stylu, zamiast działać w tym co jest lepiej założyć nowe. Smutne...