Nowy opis

Skończyłem poprawiony opis który będzie zamieszczony na www.terrarysta.com.pl, czekam na waszą ocene przed jego zamieszczeniem. co jest nie tak, czego brakuje...

Trachemys scripta elegans
Synonimy:
Polski: Żółw czerwonolicy, rzadziej zwany czerwonouchym lub czerwonoszyim
Czeski: Zelva nadherna
Angielski (Amerykański): Red-eared slider, Pond slider
Niemiecki: Die Rotwangenschmuckschildkröte
Hiszpański: Tartaruga dalle orecchie rosse


Systematyka:
Królestwo: Animalia
Podkrólestwo: Histozoa
Typ: Chordata
Podtyp: Reptilia
Gromada: Anapsida
Rząd: Testudines
Podrząd: Testudinoidea
Rodzina: Emydidae
Podrodzina: Deirochelyinae
Rodzaj: Trachemys (dawniej zaliczany do Chrysemys)
Gatunek: scripta
Podgatunek: elegans

Klasyfikacja:
Wied, 1839

Informacje ogólne:
Jest to średniej wielkości żółw o budowie charakterystycznej dla żółwi błotnych. Ze względu na znaczne zróżnicowanie poszczególnych populacji Trachemys scripta wyróżniono kilkanaście podgatunków, z których najbardziej znanym jest Trachemys scripta elegans (Wied 1839) potocznie zwany żółwiem czerwonolicym, czerwonouchym bądź czerwonoszyim. Pierwotnie podgatunek ten zasiedlał obszary rozciągające się od środkowej i wschodniej części USA do północno wschodniego Meksyku jednak ze względu na masowe rozmnażanie go w niewoli i eksportowanie go do wielu krajów świata w celach handlowych znacząca liczba osobników przedostała się do lokalnych środowisk, gdzie z powodzeniem zaaklimatyzowała się. W związku z tym zasiedla on teraz liczne stanowiska na niemal wszystkich kontynentach. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat pierwotny zasięg powiększył się między innymi o stanowiska położone w Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Niemczech, Japonii, Hongkongu, Malezji, na Tajwanie, w Południowej Korei i Południowej Afryce. Ze względu na atrakcyjne, różnokolorowe ubarwienie zarówno karapaksu jak i plastronu oraz skóry głowy, kończyn i ogona, żółwie te są zaliczane do tzw. „żółwi ozdobnych”. Zwłaszcza w młodym wieku a w szczególności bezpośrednio po wykluciu ich ubarwienie czyni je bardzo atrakcyjnymi. Dlatego też jako ładne, tanie, powszechnie dostępne i pozornie łatwe w hodowli znajdowały i nadal znajdują wielu nabywców.


Cechy szczególne:
Jego charakterystyczną cechą są czerwone podłużne plamy po bokach i na czubku głowy.

Ciekawostki:
Jest on najpopularniejszym żółwiem w naszych domach od początku lat 90 pojawia się tysiącami w polskich sklepach zoologicznych stan taki się utrzymywał się długi czas ze względu na jego hodowlę fermową w USA. Ocenia się, że tylko w latach 1994-1997 wyeksportowano ze Stanów Zjednoczonych łącznie ok. 31 milionów osobników, z czego najwięcej do krajów azjatyckich głównie Hongkongu, Korei Południowej, Singapuru i Chin (łącznie około 17,473 miliona osobników) W analogicznym okresie największymi europejskimi odbiorcami tych zwierząt były Włochy – ok. 2, 383 miliona osobników, Hiszpania ok. 2,159 miliona osobników oraz Belgia – ok. 710 tysięcy osobników. Sprowadzanie żółwi do Polski nasiliło się pod koniec lat 80-tych i w latach 90-tych. Co prawda nawet orientacyjna liczba importowanych w tym czasie zwierząt nie jest znana jednakże z pewnością jest ogromna. Wiadomo, że Np. tylko w latach 1994-1997 oficjalnie sprowadzono do kraju 448 tysięcy żółwi czerwonolicych (najmniej w 1995 roku – 75 tys. najwięcej w 1994 roku 134.850 osobników). Od momentu wstąpienia do Unii Europejskiej wwóz i handel tymi żółwiami jest zakazany, a każdy osobnik powinien być zarejestrowany do 31 X 2004r. w sposób niemalże identyczny z rejestracją zwierząt objętych CITES-em, na podstawie oświadczenia woli w starostwie.

Wielkość:
Żółw czerwonolicy dorasta średnio do 25 cm długości pancerza. Samce najczęściej nie przekraczają 20 cm długości pancerza, u największych samic może ona przekroczyć 30 cm.

Długość życia:
W zależności od źródła, z którego czerpiemy dane jest to od 20 do 70 lat. Jednak rozsądnie można oczekiwać, że żółw, któremu zapewnimy dobre warunki będzie żył od kilkunastu do 30 lat. Taki wiek możemy traktować jako sukces gdyż większość żółwi po transporcie i kupnie przeżywa kilka miesięcy ze względu na złe warunki hodowli.

Wygląd:
Sprzedawane były najczęściej małe żółwiki, jeszcze zielone z jasnymi ornamentami na głowie łapach i pancerzu mające kilka cm pancerza po około roku ich pancerz zmienia kolor na oliwkowo-brązowy lub ciemniejszy, czasem nawet prawie czarny. Żółwie do ok. 4-5 roku życia rosną gwałtownie po kilka cm rocznie później tempo to maleje, ale wzrost jest ciągły do końca życia. U starszych osobników ornamenty na ciele bledną a pancerz ciemnieje.

Aktywność:
Aktywny w dzień. W niewoli aktywność jest zależna od cyklu oświetlenia.

Występowanie:
Naturalnie występuje na wielkich terytoriach środkowych Stanów Zjednoczonych i Meksyku gdzie jest dość pospolity. Często jest wypuszczany do naszych wód i czyni w nich szkody przede wszystkim stanowi konkurencję dla naszego rodzimego żółwia błotnego ( Emys orbicularis), który i tak jest już bardzo rzadki. W krajach europy zachodniej (Hiszpania, Francja) notowano rozród wypuszczonych żółwi, u nas nie ma na to szans ze względu na krótkie lato.

Biotop:
Pierwotnie występował na bagnach, w stawach i wolno płynących rzekach. Dziś występuje w większości zbiorników wodnych w USA i Meksyku, które są w stanie mu zapewnić wystarczającą ilość pokarmu.

Podgatunki:
Trachemys scripta elegans jest podgatunkiem Trachemys scripta inne podgatunki to min. Trachemys scripta brasiliensis, Trachemys scripta callirostris, Trachemys scripta cataspila, Trachemys scripta chichiriviche, Trachemys scripta dorbignyi, Trachemys scripta emolli, Trachemys scripta grayi, Trachemys scripta hartwegi, Trachemys scripta hiltoni, Trachemys scripta nebulosa, Trachemys scripta ornata, Trachemys scripta scripta, Trachemys scripta taylori, Trachemys scripta troostii, Trachemys scripta venusta, Trachemys scripta yaguia,

Odmiany barwne:
W hodowli często pojawiają się formy albinotyczne jednak w naszym kraju osiągały one bardzo wysokie ceny (ok100-150 zł w porównaniu ze zwykłą formą ok. 25 zł).
Występują także formy melanistyczne będące niemalże czarne oraz formy pastelowe ubarwione o wiele jaśniej niż forma nominalna, których karapaks i skóra są koloru łososiowego, a czerwony pigment zastępuje róż oraz pomarańcz.

Oswajanie:
Nie oswajamy żółwi. Jedyne, co możemy osiągnąć to brak strachu i akceptowanie tego, że człowiek wykonuje manipulacje wokół nich, poza tym zostają dzikimi zwierzętami.

Temperatura:
Woda powinna mieć temp 24- 27C u starszych żółwi, które mogą zniszczyć grzałkę przydatne jest jej osłonięcie lub włożenie jej w rurę jednak tak w takim wypadku musimy zapewnić duży przepływ wody wokół grzałki.
Niektóre źródła podają, że starsze żółwie mogą mieć niższą o 2-3 stopnie temperaturę, aby spowolnić metabolizm. Technika ta jest stosowana w celu złagodzenia negatywnego wpływu całorocznej aktywności żółwi na ich długość życia

Oświetlenie:
Nad wyspą powinna się znajdować żarówka dostarczająca ciepło, wskazane było by także promieniowanie UV ok. 5%. Najczęściej polecane są świetlówki z serii Repti Glo. Jest ono bardzo potrzebne młodym, jednak można z niego zrezygnować u starszych żółwi, które już tak szybko nie rosną, jeśli przebywają w lecie dużo czasu na słońcu lub w oczkach wodnych.

Wielkość terrarium:
Całość akwaterrarium powinna mieć wymiary przynajmniej (długość)5x długość karapaksu, (szerokość) przynajmniej 3 długości karapaksu dla większej ilości żółwi zwiększamy powierzchnię o 30% przy każdym następnym lokatorze. W niektórych źródłach niemieckich możemy znaleźć ogólne zalecenia dla żółwi dotyczące terrarium mówiące o wymiarach 10x10 długości karapaksu.

Wystrój terrarium:
Jest to duży zbiornik, w którym muszą się znaleźć: część lądowa, oświetlenie, grzałka możemy jeszcze zamontować filtr. Najlepiej by było, jeśli zbiornik będzie w kształcie kwadratu, aby umożliwić żółwiowi jak największą swobodę ruchu i nie był zmuszony tylko do poruszania się wzdłuż jednej ściany. Urządzając terrarium należy pamiętać także o dużej sile żółwi, które są w stanie zniszczyć wszystkie nieprzymocowane elementy wystroju.

Część lądowa
Musi zajmować ok. 1/4 do 1/3 powierzchni terrarium musi być na tyle obszerna żeby żółw mógł na niej się swobodnie rozciągnąć i przejść w jej mniej ogrzaną część. Materiał, którego użyjemy do jej jest praktycznie dowolny możemy kamieni lub przykleić platformę ze szkła lub tworzywa sztucznego w tym drugim wypadku zyskujemy pod nią cenne miejsce do pływania oraz schronienie, z którego żółw będzie chętnie korzystał. Przydatne, gdy chcemy rozmnożenia naszych podopiecznych jest oddzielenie szybą części lądowej od wodnej a powstałą w ten sposób lukę uzupełniamy torfem przemieszanym z piaskiem, który może posłużyć do zniesienia jaj.

Części wodna
Zajmuje ok. 2/3 do 3/4 zbiornika głębokość dla dorosłego zwierzęcia powinna wynosić ok. 30 cm jednak dla młodszych dużo wody też jest wskazane jednak muszą mieć płycizny, na których mogą odpocząć oraz zaczerpnąć powietrza. Żółwie bardzo brudzą wodę nawet w dużym akwarium nie unikniemy jej wymiany, co kilka dni, aby oszczędzić wysiłku możemy zamontować filtr o dużej wydajności najlepsze są filtry zewnętrzne, które czyszczą w trojaki sposób, mechanicznie, biologicznie, chemicznie jednak i on z początku nie będzie nam bardzo pomagał gdyż naprawdę dobrze wodę oczyszczał będzie dopiero wtedy, gdy rozwiną się na nim bakterie nitryfikacyjne, aby to nastąpiło musi minąć przynajmniej miesiąc lub można wspomóc ten proces dodając tabletki zawierające bakterie dobrym rozwiązaniem jest też umieszczenie początkowo filtra w akwarium z rybkami gdzie wkład dojrzeje i zacznie spełniać swoją rolę. Filtry o małej przepustowości w ogóle nie nadają się do żółwi gdyż nie są w stanie oczyścić całej wody oraz szybko zapychają się szlamem. Dobre efekty przynosi zastosowanie dwóch osobnych filtrów – Biologicznego i mechanicznego, które będą wzajemnie wspierać swoje działanie. Z takiego układu uzyskujemy dodatkową korzyść, jaką jest możliwość czyszczenia filtra mechanicznego bez utraty bakterii nitryfikacyjnych żyjących w filtrze biologicznym.

Żywienie:
Głównie zwierzęcy w zależności od wieku rośliny wodne stanowią od kilku u żółwi młodych do 50% diety u żółwi dorosłych. Rośliny wodne, które jednak nie są jedzone przez wszystkie żółwie jednak nawet, gdy nie zostaną zjedzone stanowią. Pokarm sprzedawany najczęściej dla żółwi (Gamarus) jest dopuszczalny jako pokarm dodatkowy jednak nie może stanowić podstawy diety, ponieważ podczas przechowywania traci wartości odżywcze i witaminy. Żywy pokarm stanowią rybki akwariowe np. Danio, Molinezje, mieczyki (najlepiej założyć hodowlę karmową lub pozyskiwać rybki od akwarystów), dżdżownice, które są przysmakiem starszych żółwi, czasem możemy podać mączniki jednak tylko jako przystawkę gdyż zawierają dużo tłuszczu i mają ciężko strawne pancerzyki oraz świerszcze. Dobrym urozmaiceniem pokarmu są stynki, które możemy kupić w każdym sklepie wędkarskim lub zoologicznym, jeśli nie mamy dostępu do żywych możemy podawać suszone gdyż też są dobrym źródłem wapna. Do pokarmu dodajemy witaminy A i D3 oraz wapń. Żółwie młode do około roku karmimy codziennie do ok. 2 lat, co drugi dzień natomiast starsze powinniśmy karmić 2-3 razy w tygodniu, podajemy dawki, które żółw może w ciągu kilki minut zjeść. Kilkudniowa głodówka nie zaszkodzi zwierzęciu a nawet będzie miała dobry wpływ na jego zdrowie.

Pokarm możemy podzielić na dwie kategorie:

Podstawowy
Mięso rybie
Rośliny Wodne
Żywe ryby akwariowe
Ślimaki wodne*
Żywy pokarm dla ryb akwariowych i inne wodne bezkręgowce

Dodatkowy
Krewetki
Suszony Gamarus i inne zwierzęta wodne
Owady w tym tzw. Plankton łąkowy
Dżdżownice

* Ślimaki powinny pochodzić z hodowli akwarystycznych gdyż „dzikie” mogą być nosicielami wielu pasożytów między innymi Motylicy wątrobowej.


NIE PODAJEMY MIĘSA PTAKÓW ANI SSAKÓW. MIMO, ŻE ŻÓŁWIE W NATURZE MAJĄ DOSTĘP DO ICH PADLINY. JEDNAK SĄ TO NA TYLE RZADKIE PRZYPADKI, ŻE NIE POWINNY BYĆ DLA NAS PUNKTEM ODNIESIENA. JEST ONO DLA NAS ŁATWO DOSTĘPNE I WYDAJE SIĘ POKARMEM NIESZKODLIWYM DLA ŻÓŁWIA, LECZ POWODUJE ON NADMIERNY WZROST I SCHORZENIA.
JEGO UDZIAŁ W DIECIE MOŻE WYWOŁAĆ:
NADMIERNY I NIEPRAWIDŁOWY WZROST - ŻYWIENIE POKARMEM TAK WYSOKOBIAŁKOWYM, JAKIM JEST MIĘSO POWODUJE SZYBKIE PRZYROSTY, KTÓRE PRZY BRAKACH WITAMIN I ZWIĄZKÓW MINERALNYCH KOŃCZĄ SIĘ ZMIANAMI KRZYWICZYMI PANCERZA ORAZ JEGO MIEKNIĘCIEM.
CHOROBY UKŁADU POKARMOWEGO A SZCZEGÓLNIE WĄTROBY - TAKI POKARM NIE ZAWIERA WIELE SUBSTANCJI OMINERALNYCH ANI WITAMIN, WIĘC ABY UZYSKAĆ SKŁADNIKI POTRZBENE DO ROZWOJU ŻÓŁW POCHŁANIA JEGO DUŻE ILOŚCI, CO NADMIERNIE OBCIĄŻA UKŁAD POKARMOWY. NEGATYWNY WPŁYW MAJĄ TAKŻE ŚRODKI CHEMICZNE STOSOWANE W HOWIE ZWIERZĄT I OBRÓBCE MIĘSA. NADMIERNE ILOŚCI KALORII PROWADZĄ DO OTŁUSZCZENIA ORGANÓW WEWNĘTRZNYCH W TYM SERCA.
NIEDOBORY WITAMIN - PODAWANE MIĘSO JEST NAJCZĘŚCIEJ W CZYSTEJ PSTACI, NIE ZAWIERA KOŚCI, SIERŚCI CHRZĄSTEK ANI INNYCH, FRAGMĘTÓW, Z KTÓRYCH ŻÓŁW MÓGŁBY UZYSKAĆ SUBSTANCJE MINERALNE. ICH BRAK MOŻE DOPROWADZIĆ DO WYJAŁOWIENIA ORGANIZMU
SALMONELLOZA - SUROWE MIĘSO JEST CZĘSTO NOŚNIKIEM SALMONELLI NA, KTÓRĄ PODATNE SĄ ŻÓŁWIE. DLA NICH NIE JEST ONA WIELKIM ZAGROŻENIEM JEDNAK MOŻE ZOSTAĆ PRZENIESIONA NA CZŁOWIEKA.

Choroby:
Żółwie są zwierzętami odpornymi jednak trzymane w złych warunkach szybko popadają w choroby. Gdy zachorują często objawy są zauważalne dopiero wtedy, gdy na leczenie jest już za późno. Każde schorzenie powinno być konsultowane z lekarzem specjalizującym się w małych zwierzętach, pracownikami pobliskich ośrodków naukowych, ewentualnie z dośiwiadczonymi hodowcami .

Niedobór witaminy A - objawia się opuchnięciem całych oczu są one przesłonięte wtedy trzecią powieką, która włóknieje i zasnuwa oczy. Przyczyną może być długotrwały brak witamin w jednolitej diecie. W zaawansowanych przypadkach, gdy żółw już nic nie widzi jest mała szansa na wyleczenie jednak zdarza się ono czasem nawet po 3 miesiącach ślepoty. Przeciwdziałaniem powinno być podawanie witamin w pokarmie, kroplach lub zastrzykach. Pomocne jest urozmaicenie diety, kąpiele w rumianku oraz podawanie wątróbki.
Niedobory wapnia i witaminy D -pojawia się u żółwi źle żywionych oraz niemających kontaktu ze światłem słonecznym. Pancerz zaczyna mięknąć, pojawiają się na nim zniekształcenia, może dojść do złamań kończyn. Aby temu zapobiegać należy w diecie żółwia często podawać mu wapień i witaminy oraz naświetlać świetlówką UV
Przeziębienia i choroby układu oddechowego - powodują je przeciągi i duże różnice temperatury wody i powietrza, którym żółw oddycha oraz niska jego wilgotność. Przeciwdziałaniem powinno być utrzymywanie stałej temperatury w terrarium. Gdy dojdzie do przeziębienia możemy je zwalczyć podnosząc temperaturę i podając witaminy. W cięższych przypadkach należy zastosować terapię antybiotykową.
Grzybica - jest chorobą pancerza, objawia się białymi plamami na jego powierzchni. Stopniowym gąbczeniem i degeneracją płytek rogowych. Jest to proces nieodwracalny powodowany brudną wodą, złymi warunkami w trakcie zimowania oraz brakiem kontaktu z naturalnym światłem słonecznym. Leczenie jest trudne polega na usunięciu porażonych płytek oraz wcieraniu w pancerz żółwia środków anty grzybiczych oraz jodyny.
Zapalenie spojówek - objawy są podobne do niedoboru witaminy A, ale w oku zamiast włókien odkłada się ropa. Jest to spowodowane brudną i zimną wodą lub urazami gałki ocznej i powiek. Leczymy żółwia poprawiając warunki w terrarium często wymieniając wodę oraz wkraplając do oczu krople przeciw infekcyjne.
Rany, urazy mechaniczne - przy bardzo aktywnym życiu żółwia są praktycznie nieuniknione, jeśli są to tylko powierzchowne rany nie wymagają one naszych zabiegów możemy jedynie na kilka dni wyjąć żółwia z wody, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia. W wypadku głębokich ran lub uszkodzeń pancerza konieczny jest kontakt z lekarzem.
Zatrzymanie jaj w ciele samicy - samice nawet, gdy nie są trzymane z samcem mogą zacząć składać jaja w takim wypadku musimy im to umożliwić, jeśli dojdzie do zatrzymania jaj w ciele żółwia może dojść do stanów zapalnych jajowodów, gnicia jaj w jajowodach w efekcie, czego może nastąpić śmierć zwierzęcia. W wypadku podejrzenia zatrzymania jaj należy stworzyć samicy warunki do ich złożenia i udać się do weterynarza, aby dokonać prześwietlenia i ewentualnie operacji.
Zatuczenie - żółwie są zawziętymi żebrakami, jeśli chodzi o domaganie się pokarmu nie możemy temu ulegać gdyż żółwie w terrarium mając mało ruchu szybko tyją. Żółw zatuczony może mieć w przyszłości duże problemy zdrowotne szczególnie przez otłuszczenie wątroby serca, gad taki umrze o wiele szybciej niż karmiony w rozsądnych ilościach i z mniejszą częstotliwością
Krzywica – Jest spowodowana przez złe żywienie, braki witamin, elementów mineralnych oraz wapnia. Objawia się nieregularnym wzrostem płytek karapaksu, na którym powstają garby szpecące żółwia. Występuje najczęściej u młodych żółwi, które są niewłaściwie żywione oraz nie mają dostępu do słońca i świetlówek UV. Zwierzęta takie szybko rosną, lecz nie są w stanie wytworzyć prawidłowej tkanki kostnej. Zmiany te są nieodwracalne, lecz chory żółw może prowadzić normalne życie, jeśli ich rozwój zostanie w pewnym momencie zatrzymany a dalsze żywienie będzie prawidłowe.


Dymorfizm płciowy:
Jeśli mamy młode żółwie rozróżnienie ich płci jest praktycznie niemożliwe, cechy płciowe zaczynają być wyraźnie widoczne około 3 roku życia. Samce mają bardzo długie pazury u przednich kończyn, ich ogon jest dłuższy i masywniejszy niż samic. W dodatku u samców występuje wgłębienie na plastronie ułatwiające kopulację. Samice są większe od samców o ok. 1/3.

Rozmnażanie:
Jeśli mamy parę dorosłych żółwi ( samce dojrzewają ok. 4-6 roku życia samice 5-10)po przezimowaniu możemy próbować je rozmnożyć. W wypadku południowych populacji wystarczy jedynie ok. 3 miesięczne obniżenie temperatury, przy jednoczesnym odizolowaniu samców od samic. W niedługim czasie po przebudzeniu samiec próbuje pokryć samicę. Gody wyglądają brutalnie samiec kąsa młodych drapie samicę, jeśli samica na tym nie cierpi nie należy tego przerywać jednak musi ona mieć miejsce do schronienia się przed napastliwym adoratorem. Wskazane jest umieszczenie kilku samic razem z jednym samcem gdyż wtedy jego zaloty będą mniej męczące dla samic niż gdyby były skoncentrowane wyłącznie na jednej samicy. Na kilka dni przed złożeniem jaj samica jest bardzo niespokojna zachowuje się jakby chciała wyjść z terrarium. Dochodzi do niego najczęściej w nocy, podłoże musi być wilgotne oraz sypkie, aby samica była w stanie wykopać młodych nim dołek. Samica kopie dołek o głębokości bliskiej długości jej pancerza ma on kształt gruszki, do której może być złożone od 2 do 25 jaj w zależności od stanu i wielkości zwierzęcia. Rzadko się udaje uchwycić moment składania jaj, więc gdy podejrzewamy, że ono już nastąpiło możemy delikatnie odgrzebać i przenieść do inkubatora, zakopujemy je na niewielkiej głębokości, uważając, aby nie odwrócić jaja gdyż wtedy nastąpi utonięcie zarodka. Zalężone jaja po pewnym czasie stają się po środku ciemne jaja, które okazują oznaki gnicia lub pleśnieją usuwamy bezzwłocznie W inkubatorze utrzymujemy temperaturę 27- 30C młodych wilgotność powyżej 90%. Po ok. 8-10 tygodniach z jaj wylęgają się młode żółwie.

Odchów młodych
Terrarium dla młodych żółwi jest miniaturką zbiornika dla starszych. W kilka dni po wykluciu trzeba utrzymywać w nim wyjątkową higienę, aby się nie wywiązała infekcja przy niewchłoniętym woreczku żółtkowym. W kilka miesięcy po wykluciu żółwie często cierpią na niedobory witamin A i D3 oraz wapnia. Należy pamiętać o szybkich przyrostach żółwi, które szybko mogą wyrosnąć ze zbiornika, w którym je trzymamy.

Zimowanie:
Zimowanie żółwia czerwonolicego ma sens jedynie wtedy, jeśli chcemy dochować się młodych w innym wypadku jest to jedynie niepotrzebne narażanie życia i zdrowia naszych podopiecznych. Zimujemy je w temp 3- 6C skracając dzień do 6-8 godzin. Spadek temperatury musi następować stopniowo i równocześnie ze skróceniem czasu oświetlania terrarium i zaprzestaniem podawania pokarmu. Okres ten może trwać od 3 do 4 miesięcy. W jego trakcie regularnie kontrolujemy temperaturę i stan zdrowia podopiecznych. Do zimowania przeznaczamy zwierzęta dorosłe całkowicie zdrowe nawet najmniejsza infekcja lub choroba może bardzo źle wpłynąć na zimującego żółwia. Przed zimowaniem musimy żółwia odrobaczy. Bardzo ważne jest zachowanie niskich temperatur gdyż w zbyt wysokiej żółw może spalać zbyt dużo energii, aby dotrwać do przebudzenia lub, jeśli zostały jakieś resztki pokarmu w jelitach zaczną one się rozkładać żółw gnić od środka. Wybudzamy zwierzęta stopniowo podwyższając temperaturę a po przebudzeniu, gdy temp umożliwi już trawienie zaczynamy podawać pokarm.


Inne:
Na co zwracać uwagę przy zakupie:
Ruchliwość żółwia - powinien być cały czas aktywny

Stan jego oczu - powinny być klarowne i przejrzyste zawsze otwarte

Płochliwość - im żółw bardziej ucieka od ludzi tym lepiej, jeśli robi to energicznie znaczy, że jest zdrowy, nie wybieramy żółwi apatycznych i mało ruchliwych.

Zachowanie przy jedzeniu - powinien szybko płynąć do podawanego pokarmu, obojętność świadczy źle o kondycji zwierzęcia

Pancerz - u dorosłych żółwi powinien być twardy i się nie uginać pod lekkim naciskiem, u bardzo młodych jest jeszcze elastyczny. Należy zwrócić też uwagę na ilość płytek ostatnio często jest ona nieprawidłowa u młodych ze względu na chów wsobny na fermach osobniki takie najczęściej są słabsze od tych, które nie zdradzają żadnych nieprawidłowości w budowie

Tusza - nie kupujemy zatuczonych zwierząt gdyż ich dotychczasowa dieta mogła spowodować uszkodzenia układu pokarmowego a szczególnie otłuszczenie wątroby

Wiek – jeśli mamy możliwość zakupu starszych żółwi watro to zrobić są one już bardziej odporne na choroby i chwilowe wahania czynników środowiskowych niż małe zwierzęta.

Ostatnio w sklepach zoologicznych coraz częściej są sprzedawane Żółwie żółtolice, których ani sprzedawcy ani kupujący nie odróżniają. Są blisko spokrewnione z Żółwiami czerwonolicymi, zamieszkują te same biotopy. Oba gatunki mają identyczne wymagania oraz osiągają podobną wielkość mogą żyć zgodnie razem z Żółwiami czerwonolicymi podobnej wielkości.

Uwagi:
Dorosłe żółwie możemy w okresie letnim trzymać w oczkach wodnych. Jeśli się na to zdecydujemy musimy się pogodzić ze stratami w rybach i innych zwierzętach zamieszkujących staw. Musimy też zadbać, aby nasze gady nie miały jak uciec poza ogród. Zimowanie w stawie jest ryzykowne, lecz może się udać w zbiorniku o głębokości przynajmniej 2,5 metra .
+ I - hodowli czerwonolicych
+ jest bardzo wdzięcznym obiektem hodowli
+ łatwa dostępność i niska cena

- szybko rośnie
- ma duże wymagania, jeśli chodzi o miejsce w terrarium
- starsze żółwie mogą być problematyczne ze względu na niszczenie wyposażenie terrarium
- niepozorność młodych, przez co nie widać, co z nich wyrośnie - sprzedawcy nie zawsze mówią prawdę o tym, jakich rozmiarów dorastają żółwie
- bardzo pracochłonne są zabiegi mające na celu utrzymanie czystości w terrarium

Może on przebywać w terrarium z innymi gatunkami amerykańskich żółwi ozdobnych. Jeśli są podobnej wielkości lub nawet trochę większe gdyż nie jest agresywny. Najlepsze połączenia z nim tworzą inne podgatunki Trachemys scripta takie jak Żółw żółtolicy oraz blisko spokrewnione gatunki np. Żółw ostrogrzbiety. Nigdy go nie łączymy z gatunkami z innych kontynentów.
Ogólnie mówiąc Żółw czerwonolicy jest dobrym zwierzęciem dla początkującego terrarysty pod warunkiem, że jest on w stanie spełnić dla niego wszystkie wymagania i utrzymać go w dobrym zdrowiu przez wiele lat i zdaje sobie sprawę z jego wymagań. Zwierze to nie może być tylko chwilową zachcianką, która się znudzi po kilku tygodniach i zostanie wypuszczona lub w najlepszym wypadku oddana.

Opisu nie sprrawdzałem, ale rzuciła się w oczy hiszpańska nazwa. Hiszpanie móiwą na czerwonolice Tortuga de orejas rojas lub tortuga de Florida. Żółw to po hiszpańsku Tortuga, a nie jakaś tartaruga :).

nazwę sprawdziłem na kilku hiszpańskich stronach i była taka jak w opisie. może w hiszpańskim podobnie jak w angielskim różnie się nazywa różne rodzaje żółwi - w końcu są określenia turtle i tortoise i są najczęściej rozdzielnie do różnch żółwi stosowane. mogą być to też nazwy zamienne.

z tego co mi wiadomo to turtle to liczba pojedyncza a tortoise to liczba mnoga, ale mog si myli ;)

to są dwa osobne określenia. tylko nie wiem którego sie używa do jakich żółwi. oba mają swoją forme mnogą.

Tortoise do żółwii lądowych (http://www.exo-terra.com/EN/products...e_foods_i.html), a turtle do wodnych (http://www.exo-terra.com/EN/products...e_foods_i.html).

A mnie uczono na odwrót, turtle do żółwi lądowych a tortoise do wodnych. Przy tortoise był nawet rysunek żółwia z płetwami, więc to raczej nie był lądowy. Już sama nie wiem co mam o tym mysleć, czy ufać polskiemu systemowi szkolnictwa?

Na razie nazewnictwo jest mało ważne najwyżej poprawie hiszpańskąnazwę bo angielskie na pewno są ok. a coś mi sie wydaje że ta którą podałem jako hiszpańską pochodzi z portuglaskiego a hiszpańska jest taka jak podał RobertM. Na razie chodzi mi najbardziej o oprawność reszty opisu.

Co do angielskiego to turtle dotyczy żółwi wodnych, a tortoise żółwi lądowych.
Ale w wielu pracach stricte naukowych używa się często pojęcia turtle w odniesieniu do wszystkich żółwi.

Twoja nazwa w języku hiszpańskim w rzeczywistości jest po włosku i oznacza "żółw z czerwonymi uszami", a nazwa hiszpańska jest dokładnie taka, jaką podał dr Robert.