Agama hardun (Agama stelio)

Wie ktoś coś o Agamie Hardun (Agama stelio) .
Jak chodować itp.

zdjęcie jest na http://www.terrarystyka.com.pl/zwierzeta.php?id=8 .

Płochliwy i żle trzymający się gatunek-odradzam, chyba że ktoś ma doświadczenie w hodowli jaszczurek i kupi harem, a nie jedną.

wg .G. Nietzke. Die Terrarientiere.
Harden (Schleuderschuanz).



Hardun
(Agama stellio)


Wielkość: 30 – 38 cm.

Opis: Hardun (rodzina Agamidae) wykazuje duże zewnętrzne podobieństwo do Agama caucasica, jest jednak jeszcze bardziej krępy. Pojedyncze tarczki rogowe poza uszami oraz na silnych, opatrzonych pazurami palcach mają kształt cierni. Sterczące, kolczaste łuski okrywają tylne odnóża i ogon. Ogon jest gruby u nasady i zwęża się stopniowo.
Barwa ciała jest jasnoszara do brązowoszarej, przy silnych nasłone-cznieniach przechodząca w prawie czarną. Na grzbiecie znajdują się jasne, żółtawe plamki o kształcie rombu. Małe, jasne punkty rozsypane są po całym tułowiu. Brzuch i kończyny od spodu są jasnożółte. Na jasnym tle podgardla widnieją ciemne plamki – (u samca podgardle niebieskie).
Hardun jest bardzo płochliwy, przy najmniejszej oznace niebezpieczeństwa znika błyskawicznie w w jakiejkolwiek kryjówce. Temu zwyczajowi ucieczki „na łeb , na szyję” pozostaje też w pewnej mierze wierny i w warunkach terrarium.
G. Nietzke pielęgnował dwa harduny otrzymane z wyspy Rhodos jako młode okazy (12 cm.) przez ponad 5 lat; obserwował bardzo powolne oswajanie się zwierząt, przynajmniej o tyle, że już nie rzucały się tak gwałtownie do ucieczki. W każdym razie można je było obserwować przy jedzeniu i piciu (oczywiście w czasie stawiania karmy i spryskiwania klatki wodą, jaszczurki siedziały w kryjówce).
Obserwowano regularnie picie wody, która się zbierała po spryskiwaniu w zagłębieniach kamieni. Zwierzęta zanurzały pyszczek aż po brzeg górnej szczęki i wysysały wodę. Inni autorzy potwierdzają tę obserwację.
Jajorodny.

Występowanie geograficzne: Egipt, Arabia Pn, Palestyna, Syria, Azja Mniejsza, Grecja, Europa Pd.

Biotop : Suche, piaszczyste tereny śródziemnomorskie, murki dzielące pola, zbudowane z nawarstwionych kamieni, busz, kamieniste zbocza. Kryjówki w szczelinach skał lub muru.

Aktywność: Dzienna.
Temperatura: W dzień temperatura powietrza 30oC. Temperatura podłoża lokalnie 40 – 45oC.

Terrarium : Suche, obszerne terrarium, sześcienne – w każdym razie wyższe niż długie (przynajmniej). Podłoże z grubego piasku, żwirku na wysokość 8-10 cm. Ułomki skał, ścianka z kamieni z kryjówkami dostępnymi dla kontroli. Kilka mocnych gałęzi do wspinania.
Część roślinna: torf pokryty warstwą żwirku, umieścić w nim doniczki z bluszczem, agawą. Wystający brzeg doniczki obłożyć kamykami.
Ogrzewanie: najbardziej pożądana wystawa słoneczna. Promiennik podczerwieni. Ogrzewanie podłoża (lokalne) kablem grzejnym. Wmontowana w murek grzałka akwariowa, którą można wyjmować. Nocą wyłączać ogrzewanie.
Światło: słoneczne. W lecie zapewnić zwierzętom „kąpiel” słoneczną i powietrzną. Gdy brak słońca – naświetlać kwarcówką. Świetlówki.

Zapotrzebowanie na wodę: Większe niż u agam pustynnych. Spryskiwać ściankę kamienną i gałęzie tak, aby zagłębienia wypełniały się wodą.

Odżywianie: Większe owady, szarańczaki, chrząszcze, świerszcze duże nieowłosione gąsienice, trzmiele, osy, larwy trutni, mączniki (larwy i chrząszcze), mole woskowe. Okazyjnie nagie myszki, soczyste części roślin.

Zgodliwość: Silne poczucie terytorialności. Kiwanie głową jako oznaka reakcji agresji i ostrzeżenie. W jednym pomieszczeniu zgadzają się osobniki o tych samych rozmiarach, nawet w innych gatunkach. Konieczna jednak obserwacja.

Zimowanie: Możliwe - w temperaturze pokojowej.

Rozród : Samica składa jaja w zagłębieniach powierzchni nieco wilgotnego podłoża. Wylęg następuje po 4-ch miesiącach





Są faktycznie płochliwe i bywają kłopotliwe, ale to dość odporny gatunek i zaaklimatyzowane w terrariach osobniki nie sprawiają raczej problemów. Jak w przypadku większości Agama (to stara nazwa - obecnie Laudakia stellio) najważniejsze czynniki to oświetlenie, wymiary terra i trzymanie w haremie.

Chyba rzeczywiście odporniejsze od większości innych Agaminae, ale i tak trudne i dla doświadczonych "agamiarzy":)). Dobry opis, Agam.
P.S. Ty chyba rzeczywiście jesteś Agam ;)

Zapomniałem dodać-hardun obecnie zaliczany jest do rodz. Laudakia(podobnie jak np. Laudakia caucasia).

Pituophis agamy to moja ulubiona grupka choć właściwie nie mam z nimi zbyt wiele do czynienia - narazie oczywiście :) Opis nie jest mój jak podałemn :) A o Laudakii już napisałem :p

ja sie tez nia inetersuje ale z opisu widac ze ciezka jak dla mnie... dla zainteresowanych vorax ma jedna...